Naar aanleiding van de dag van de fotografie er even op wijzen dat iedereen kan fotograferen. Ik krijg vaak de vraag van (hobby) fotografen om hun te leren autosport te fotograferen. En dan zie je dat mensen relatief snel techniek onder de knie krijgen.
Iedereen die een fototoestel kan bedienen slaagt er ook relatief snel in om technisch goede foto’s te maken. Race auto’s scherp fotograferen, pannen en meetrekken van racewagens of motoren. Dit kan iedereen aangeleerd worden.

Maar er is meer nodig dan scherpe foto’s te maken om goede sport fotografie te maken. Dat is de kunst niet. Sport is emotie. Fotografie moet emotie in een beeld verwerken. Dan heb je meer nodig dan technische skills die voor een professionele fotograaf een “no-brainer” zijn.
Je hebt om emotie vast te leggen een feeling voor evenwichtige beeldvorming nodig, een gevoel voor licht en schaduw en een gezonde interesse voor je onderwerp.

Licht is emotie, een goede compositie versterkt die emotie. Actiefoto’s met perfecte toepassing van licht en contrast geven meer “drama”. In de autosport draait het ook lang niet alleen om de auto’s en de races. De piloten, ingenieurs en teamleden zijn verbonden met elkaar. Als fotograaf moet je die menselijke kennis weten.
Winst, verlies en teamspirit zijn sterke emoties die erg belangrijk zijn voor constructeurs, sponsoren en organisatoren. Ze vertegenwoordigen vaak het imago dat een merk wil uitdragen en het is de taak van een fotograaf om die waarden ook in beeld te brengen
Net op dat vlak slaan veel te veel fotografen de bal totaal mis omdat ze fotograferen als een fan. Ze missen de afstand en fotograferen als een bezetene hun favoriete auto.
Ik heb alle respect als deze fotografen genieten van hun fotografie. Maar een boodschap van een klant overbrengen kan alleen als je emotie in je fotografie verwerkt.
Greetz, David